25 Ekim 2009 Pazar

Yollar ve beklenmedik sonlar


Saçmalamak:) Bir olayı düzeltmeye çalışırken dallandırıp budaklandırıp tepe taklak etmek:) Ah evet bunu ben yaptım:)Tepe taklak oldu,sonra bi ara saçmaladığımı farkettiğimde kendiminde tepe taklak olduğunu farkettim 1-2 dakika tersten gördüğümü hatırlıyorum etrafı:)Neden saçmaladığıma gelince evet belki söyleyeceğim çok şey vardı ama kelimelerimin bir anlam etmeyeceğinden kendimi açıklamak yerine saçmalamanın daha mantıklı bir yol olacağını düşünerek direk pata küte girdim olaya.Girdimde ne oldu peki?Belki yaşamak istediğim şeyi kaybettim ama kendimi kutladım..Hem cesaretimden,hem de samimiyetimden...Sussaydım,kendimi ifade etmeseydim o zaman aklımdaki soru işaretleri beni daha çok rahatsız edecekti,ama şuan hiçbir soru işareti yok...Yaşamak istediklerimide söylemek istediklerimle birlikte kafamdan çıkartıp attım o ayrı mesele...Bir yola çıkarsın,o yolun sonunda karşılaşmak istediğin bir manzara vardır,şayet istediğin manzarayı orada bulamazsan üzülmemelisin çünkü eğer sen o yola çıkmasaydın yolun sonundaki görmek istediğin manzara hep aklını kurcalayacaktı.Bazen de hiç ummadık yolların sonunda muazzam güzellikler çıkar insanın karşısına o zaman da 'iyiki' ile başlayan cümleler kurmaya başlarsın.Bunun oturup mantık hesabını kurmaya kalktığında ise beklentiler yanıltır,tesadüfler şaşırtır gibi bir denklem çıkar ortaya.
Ah yine uykum kaçtı bu yazımıda diğerlerinden pek farklı bir saatte yazmıyorum zaten,yine güneşin doğmasına yarım saat kala yine parmaklarım klavye ile akraba olmuş bir durumda...Acaba doğmaya çalışan güneştenmi alıyorum ilhamı ben,ne yazsam diye düşünmem çoğu zaman yazmaya başlarım artık aklıma ne gelirse ama bazen yazarken gözümün güneşe takıldığını farkediyorum,o anda dışardan yazacaklarını düşünüo portrsi oluştursamda aslında o anda frekansım kopuyor,gidip geliyorum arada..Herneyse konuyu saptırmayalım ne demiştik ha şu bizi hayal kırıklığına uğratan yolun sonu,o yolun sonu istediğimiz gibi çıkmadıysa suç yolunmu?Ya da karşımıza çıkan manzaranınmı?Hayır BİZİM!Bizim istediğimiz şeye bu kadar yoğunlaşmamız en büyük problem.Yola çıkarken,sonunun başka bir manzara olacağını göz önünde bulundurmuyoruz ki,neyi istiyorsak onunla karşılaşacağız diyoruz,yok efendim öyle birşey...!Yani yokmuş bende bugün anladım ya da dünmü desek aman işte bugünlerde :)

Ahhh Nazım ahh sen ne güzel demişsin "sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı?" değilmiş...Zaten elma seni sevmese bile,sırf seni sevmedi diye sen sevginden vazgeçemiyormuşsun...Vazgeçtim dersin o ayrı mesele,sonra da Sezen Aksu gibi kekeler durursun git,git,git-ME kal diye!Git denir mi yahu,denilebilir mi?Sen gidiyorum dersin,ne de olsa gidemeyeceksin bilirsin,ama onun gitme ihtimali seninkinden fazla olduğu için genelde dilin gitmez...Bana şimdi kimse gitmek istiyorsa,neden durdurayım naraları atmasın,hiç mi olmadı gitmesini istemediğiniz ama kal da diyemediğiniz gibi gitte diyemediğiniz kimse?Olmadı deyin de,kendimi yalnız hissedip klavye başında hık diye gideyim!Şuan bulunduğum evde bir kedi var,bembeyaz yumak gibi birşey adı kaymak ama ben pamuk,yumak,duman o an da aklıma ne gelirse sıralıyorum herneyse bi an ona bakınca onun yerinde olmak istedim,acaba bi kedi olup mırlasaydım gideni durdurabilirmiydim?Ya da kuş olcam cik cik cik dururmuydu giden?Ahh yaaa bülbül olcaktım ben aslında,şakıya şakıya durdururdum gideni:) İşin esprisi bir yana gideni durdurmak değil niyetim,gitmesi için tüm engelleri kaldırsanız bile gitmeyi kafaya koymuşsa durduramazsınız onu.O gider,sen bakarsın,konuşmak istersin ama konuşman gereken herşeyi konuştuğunu farkedip susarsın,gözlerin dolar mı bilmem ama kalbinin sızlayacağı kesin.Her giden bir iz bırakır çünkü insanda...İşte yolun sonunda ki manzara ile anlatmak istediğim buydu,kim bilebilirdi ki onun gideceğini...Sonda ki manzara pek iç açıcı olmasa da en azından elinizden geleni yaptığınız için gidenin ardından bir de kendinizle çatışmak zorunda kalmazsınız...


Her yolun gidişatı farklıdır,bazen güzel yolların sonunda bataklık çıkabilceği gibi,zorlu yolların sonunda kocaman bir gökkuşağı ile de karşılaşabiliriz...Önemli olan tek şey O YOLDAKİ ADIMLARINI DOĞRU ATMAKTIR...Yolun sonunun ne getireceğini kimse tahmin edemez ama unutamayın ki gidilen yollar asla bitmez:)Her yolun sonu,yeni bir yolun başlangıcıdır cümlesi ile felsefe yaparak yazımı bitiriyorum bilmiyorum aranızda sabredip yazımın sonuna kadar kim gelebildi ama ben şimdiden 'iletim raporu' alıyor gibiyim:)


Hepinizi kocaman öpemiyorum maalesef ,grip salgını var öpüşmek yasaklandı ama size Seda Sayanın kokulu öpücüklerinden gönderiyorum:):):):):):):)

Nupelda...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder