Unutanlar var hayatı
Unutanlar var insan gibi yaşamayı
Ceplerini dolduran para,bürüyor gözlerini hırsla
Paraya satıyorlar ruhlarını,orospuları kınarken!
Çünkü sattıkları iki bacak arasından geçmiyor
Mahrem yerlerini göstermiyor
Ruhlarını satıyorlar bu ayıp değil
Din kitaplarında yazmıyor bunun “cenabetliği”,günah değil
Gazetedeki 3. sayfa haberlerinde,akşam haberlerinde
“Vah vah” sözü eksilmiyor,ucube küfürlerle dolu ağızlarından
Numaradan iki damla akarsa ne ala!
Yazık demeyi,acımayı pek seviyorlar,ardından gelecek kahkahayla!
İki tarafında iki farklı hayatı barındıran bir cadde
Bir tarafta küçücük elleri buz tutmuş mendilci çocuk
Diğer tarafta, ruhunu bedenine yok saymış bir fahişe!
İkisi de eleştirilmeye müsait onlara göre
Bilmem kaç km hızla,geçerler yanlarından onların
Eve nefes nefese gelir tv’ye sarılırlar
O en çok sevdikleri dizi kaçmaz ne de olsa
Sonra sitem ederler yarın erken kalkacaklarının isyanıyla
Bazıları yarına kalkabileceklerinin meçhuliyetinde
Bazıları kalkacakları saatin siteminde
Bazıları doldur Allah doldur “bereket versin”
Bazıları karnımız doysunda “gelirse Allahtan gelsin”
Şükretmesini bilmeyen bir toplum
Ne kadar ezik,ne kadar zavallı bir toplum
Her boka acıyan,asıl acınılması gereken toplum
Elindekinin değerini bilmediği için aç kalmaya mahkum bir toplum!
Karnı doyupta,gözü doymayan bir toplum!
Ne denilebilir ki?
Hangi kelime gerçekleri görmenizi sağlayabilir ki?
Hangi lugat sizleri utandırabilir!
Tek söyleyebileceğim
Siz zavallı gördüğünüz mendil satan bir çocuktan daha “zavallı”
Temizlikçidir diye 3’üncü sınıf gördüğünüz insandan daha “sınıfsız”
Bedenini satan orospu dediğinizden daha “ orospusunuz”
Bedeniniz “taze” dursun,eskitip, sattığınız ruhunuz!!
Nupelda KARABUĞDAY
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder